هسته معمولا مهم ترین بخش هر جمله ست بطوری که اگر حذف بشه کلا جمله یا همون گروه اسمی بی معنی میشه. یه جا خوندم هسته اولین اسم توی گروه اسمیه. مثلا: «آن دو درخت هستند» درخت هسته ست. وابسته ها میان که به هسته معنی ببخشن و گروه اسمی رو تکمیل کنن که میشه شامل وابسته های پیشین و پسین وابسته های پیشین مثل صفات مبهم (هر همه) ، صفات پرسشی(کدام، چه) صفات سنجشی یا همون صفت های عالی (تر و ترین) صفات اشاره ((مثل این و آن) توی همین مثال که زدم آن میشه اشاره) صفت های شمارشی هم هستن مثلا دو توی مثال اولم پیامم صفت شمارشیه برای درخت)
وابسته های پسین همیشه بعد از هسته میان مثل صفت بیانی (که ویژگی هایی رو برای هسته معین میکنه مثلا معلم مهربان )
امیدوارم کامل گفته باشم و یادگرفته باشید :))